รีวิว Orange

“มิตรภาพ ความรัก และการเชื่อใจ” ถ้าวันหนึ่งเราได้รับจดหมายจากตัวเราในอนาคต 10 ปีข้างหน้า เราจะเชื่อและทำตามคำเตือนของจดหมายไหม หากเรารู้อยู่แล้วว่าถ้าเราไม่ทำเช่นนั้น สิ่งใดจะเกิดขึ้นบ้าง นาโฮแปลกใจที่เนื้อความของจดหมายทำนายได้ตรงกับเหตุการณ์ต่างๆ ที่เกิดขึ้น จุดประสงค์ของจดหมายคือ “โปรดช่วยคาเครุ” นาโฮเชื่อและทำตามสิ่งที่ตัวเธอในอนาคตได้บรรยายไว้เพื่อไม่ให้ตัวเธอนึกเสียดายสิ่งที่ย้อนกลับไปแก้ไขไม่ได้อีก ดูการ์ตูนออนไลน์ ดูการ์ตูน

 

แก่นของเรื่องคือ นาโฮและเพื่อนๆ ในอีกโลกคู่ขนานเสียใจที่ช่วยคาเครุไว้ไม่ได้ คาเครุป่วยเป็นโรคซึมเศร้าและฆ่าตัวตาย หากพวกนาโฮได้ให้ความสนใจคาเครุมากกว่านี้ พวกเขามั่นใจว่าคาเครุจะยังคงอยู่กับพวกเขาใน 10 ปีให้หลังแน่ๆ สิ่งที่พวกเขาได้ตัดสินใจทำคือ ส่งจดหมายหาตัวพวกเขาเองในอดีต

 

รีวิว Orange

 

เราชอบลายเส้นการ์ตูนแนวนี้อยู่แล้ว ดูแล้วฟุ้งดี เส้นสวย ฉากสวย ตัวละครทุกตัวมีบทบาทและเสริมเนื้อเรื่องซึ่งกันและกันได้สมบูรณ์ ช่วงกลางเรื่องซึ้งใจในมิตรภาพที่พวกเขามีให้กันและกัน ทำให้เราระลึกได้ว่าอุปสรรคบางเรื่องเราไม่สามารถผ่านมันไปโดยตัวคนเดียวได้ ถ้ามีคนข้างกายก็ย่อมจะดีกว่าเสมอ

 

เนื้อเรื่องจุดประเด็นเรื่องโรคซึมเศร้าของพระเอก แต่ส่วนใหญ่จะมองจากมุมของนางเอกมุมเดียว เราจึงไม่ค่อยเข้าใจความคิดอ่านของคาเครุมากนัก สิ่งที่ได้เรียนรู้จากซีรีส์นี้คือ พยายามทำทุกวันให้ตัวเราในอนาคตไม่หันกลับมามองอดีตและรู้สึกเสียดายที่ไม่ได้ทำ

 

รีวิว Orange

 

หากวันใดวันหนึ่งมีจดหมายลึกลับส่งเข้ามาหาเรา แล้วเนื้อหาข้างในบอกถึงเหตุการณ์ต่าง ๆ ในอนาคตของเรา เราจะเชื่อมันไหม ?—หากจดหมายนั้นขอร้องให้เราเข้าหาคนคนหนึ่งเพื่อ “ช่วย” ไม่ให้เขาจบชีวิตตัวเอง เราจะช่วยเขาไหม ?—หรือสุดท้ายแล้ว หากจดหมายนั้นเขียนโดยตัวเราเองเมื่อสิบปีข้างหน้า เพื่อให้เราแก้ไขในสิ่งที่ “เรา” เคยเสียใจกับมันมาก่อน เราจะเชื่อฟัง “ตัวเอง” ไหม ?

 

หัวใจสำคัญของเรื่องนี้คือปัญหาของโรคซึมเศร้าและการฆ่าตัวตายซึ่งถูกเคลือบไว้ด้วยบรรยากาศอันสดใสของการ์ตูนรักในช่วงมัธยมปลาย เมื่อจู่ ๆ ในวันเปิดเทอมวันแรก ก็มีจดหมายฉบับหนึ่งส่งมาให้ทาคามิยะ นาโฮะ พร้อมกับการย้ายเข้ามาของนารุเซะ คาเครุ ผู้เป็นนักเรียนใหม่ แม้ขณะนั้นจะเป็นช่วงต้นเรื่องที่ผู้อ่านเริ่มทำความรู้จักตัวละครคนต่าง ๆ แต่สำหรับในกลุ่มเพื่อนของทาคามิยะและในห้องเรียนแล้ว นารุเซะ คาเครุคือ (ตัวละคร) นักเรียนหน้าใหม่ที่เพิ่งเข้ามา และกำลังได้รับ

 

รีวิว Orange

 

ความสนใจจากหลายคน ทั้งในห้องและนอกห้องเรียนแห่งนี้ การดำเนินเนื้อเรื่องในช่วงต้นเต็มไปด้วยความหอมหวานตามแบบฉบับการ์ตูนโชโจ นารุเซะซึ่งถูกชักชวนให้เข้ากลุ่มของทาคามิยะก็เข้ามาเป็นเพื่อนกันอย่างไม่คะเขิน และดำเนินกิจกรรมต่าง ๆ ในโรงเรียนไปตามปกติ แต่ก็ไม่นานนักที่เรื่องจะนำผู้อ่าน

เนื้อเรื่อง รีวิว Orange

เข้าสู่ประเด็นจริงจังผ่านการร้อยเรื่อง เล่าตัดสลับไปมาระหว่างสองเส้นเวลา/เส้นเรื่องที่เกิดขึ้น เมื่อเส้นเวลาเก่าคือโลกที่นารุเซะ คาเครุได้กระทำการฆ่าตัวตายก่อนที่ตัวเองจะจบการศึกษา ณ เส้นเวลาเดิม เมื่อเพื่อนคนสำคัญไม่อยู่แล้ว สิ่งที่เหลือในใจของหมู่เพื่อนของเขาคือความความรู้สึกผิดและความเสียใจอย่างมหาศาลที่ปกป้องคนสำคัญของพวกเขาไว้ไม่ได้ แรงจูงใจของพวกเขานั้นถูกก่อขึ้น และเล่าผ่านเหตุการณ์จากเส้นโลกเก่า

 

หลังจาก “เหตุร้าย” นั้นได้เกิดขึ้นแล้ว แม้นารุเซะจะจากไป แต่ความรัก และความอาลัยอาวรณ์ของเพื่อน ๆ ก็ยังทำให้พวกเขากลับมาทำกิจกรรมรำลึกอยู่เสมอ และเศษเสี้ยวความหวังเล็ก ๆ ที่แม้จะใกล้มอด แต่ยังคุอยู่ก็ทำให้พวกเขากระทำสิ่งสุดท้ายเพื่อปลดปล่อยตัวเองจากความทุกข์ที่ฝังรากลึกอยู่ในใจ นอกจากนั้นก็ยังมีภาพปกของเรื่อง ที่เมื่อพลิกดูทั้งสองด้านก็จะได้ใจความที่คล้าย ๆ กัน ความเปรียบต่างของตัวละครบนปกทั้งสองด้านเป็นเหมือนเครื่องหมายทางความรู้สึกที่บอกถึงความอาลัย เมื่อมองกลับไปด้านหลังของตัวเอง และความใกล้ชิด

 

 

ทางความคิดของทั้งสองเส้นเวลา ที่แม้จะต่างกันที่ลำดับสถานการณ์ แต่ก็มีความคิดร่วมกันอย่างหนึ่งคือไม่ต้องการให้เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นเลยจดหมายในเรื่องคือเหตุมหัศจรรย์ที่เกิดขึ้นจากการกระทำของพวกเขา เป็นกลโกงของการ์ตูนเรื่องนี้ที่ถูกกำหนดให้เกิดขึ้นเพื่อให้ตัวละครในเส้นเวลาที่สอง (ปัจจุบัน) ได้ไหวตัวทันและแก้ไขสถานการณ์ให้ดีขึ้น

 

แต่จดหมายที่เกิดขึ้นในเรื่องนี้ก็เป็นสิ่งเตือนใจที่ทำให้เราผู้อ่านต้องตระหนักว่าในชีวิตจริงนั้นไม่มีเหตุอัศจรรย์ใด ๆ ที่จะเข้ามาบอกว่าใครสักคนหนึ่งกำลังตกอยู่ในพวังค์แห่งความคิดติดลบ และกำลังจะจบชีวิตตัวเองลงในอนาคตอันใกล้ ถ้าไม่เคยระวังตัว ไม่สังเกตสังเกตและเข้าแก้ไขคนที่มีปัญหา ชีวิตที่มีอยู่ก็ไม่ต่างอะไรจากเส้นเวลาแรกของเรื่องที่ดูเป็นเพียงการ์ตูนตาใส ซึ่งสุดท้ายก็จบลงด้วยโศกนาฏกรรม สร้างความเสียใจแก่ผู้คนเบื้องหลังที่ยังมีชีวิตอยู่

 

 

การฆ่าตัวตายของคนคนหนึ่งนั้นไม่จำเป็นที่จะต้องเกิดจากเหตุการณ์รุนแรง ๆ เพียงครั้งเดียว หากแต่อาจเกิดจากความคิดที่ติดอยู่กับปัญหาเรื่องใดเรื่องหนึ่งที่คลี่คลายออกได้ยาก ถูกกระตุ้นซ้ำแล้วซ้ำเล่าจากกลุ่มความคิดของตัวเองที่ถูกเก็บไว้ในใจคอยย้ำพิจารณาถึงการแก้ไขปัญหาที่ไม่มีวันสำเร็จ เดินหน้าต่อไปไม่ได้ และตั้งคำถามแก่หนทางด้านหน้า มองไม่เห็นถึงคุณค่าของชีวิตตัวเองที่จะมีอยู่ต่อไป จนพร้อมที่จะปะทุปิดวาระสุดท้ายเมื่อถูกสะกิดอารมณ์

 

กว่าจะถึงจุดนั้น มันอาจมีสัญญาณมากมายที่ถูกส่งออกมาแก่คนรอบข้าง เพียงแค่มันขึ้นอยู่กับพวกเขาจะรับรู้ พยายามแก้ไขมันแค่ไหน และแก้ไขมันอย่างไร แม้โดยบริบททางสังคมของประเทศญี่ปุ่นจะเน้นถึงการรวมหมู่เป็นสังคมเป็นหลัก ปัจเจกต้องทำทุกอย่างเพื่อรักษาสภาพมั่นคงของสังคมไว้ แต่สิ่งที่เรื่องนี้ได้เสนอขึ้นมากลับเป็นเรื่องตรงกันข้าม คือการให้เพื่อน ๆ ของนารุเสะ คาเครุ ในฐานะของคนหมู่

 

 

มาก เป็นผู้หันกลับมามองและแก้ไขปัญหาของเขา ด้วยความเป็นเพื่อนซึ่งเชื่อมพวกเขาเข้าด้วยกัน เมื่อใครคนหนึ่งมีปัญหา เพื่อนคนอื่น ๆ จึงต้องช่วยเหลือเพื่อนคนนั้นให้พ้นจากเรื่องร้ายที่เกิดขึ้น มิฉะนั้นพวกเขาอาจต้องกลับมาเสียใจในภายหลังเมื่อผลของปัญหานั้นเกิดขึั้น เช่นเดียวกับบริบทใหญ่ในสังคมที่เมื่อใครสักคนหนึ่งมีปัญหา สมาชิกคนอื่นก็ควรยื่นมือเข้ามาช่วยด้วยความสามารถเท่าที่ตนจะทำได้

รีวิว Orange

เพราะมนุษย์ทุกคนต่างมีคุณค่าทางใดทางหนึ่งต่อสังคม การฆ่าตัวตายคือปัญหาใหญ่ที่จะต้องแก้ไขทั้งที่ต้นและปลายเหตุ ไม่ควรมีผู้ใดที่สมควรแก่การถูกทิ้งไว้ข้างหลัง เมื่อมีอาการซึมเศร้าแล้ว ไม่จำเป็นเลยที่คนคนนั้นจะต้องแสดงอาการให้คนรอบข้างเห็นอยู่เสมอ มันเป็นเรื่องของความสัมพันธ์ (และความเชื่อใจ) ที่เมื่อไม่สนิทกันมากพอก็จะไม่บอกเรื่องราวของให้รู้ สภาพทางสังคมที่ส่งเสริมให้คนเข้มแข็งแต่อย่างเดียว

 

ทำให้ความอ่อนแอเป็นสิ่งที่ไม่อาจยอมรับได้ ผู้ที่อ่อนแอ หรือมีปมปัญหาบางอย่างในใจมักถูกมองในเชิงลบจนพวกเขาต้องเก็บทุกอย่างไว้กับตัวเอง ไม่ยอมพึ่งพาคนอื่นเมื่อเกิดปัญหา เพราะกลัวที่จะเสียหน้า และกลายเป็นภาระของคนรอบข้างปัญหาการฆ่าตัวตายที่อยู่ในเรื่องนี้ถูกมองอย่างตรงไปตรงมา เหมือนเป็นคำถามว่า “จะมีชีวิตต่อไปทำไม” ที่อาจดูเป็นปรัชญาชีวิต แต่กลับได้คำตอบที่ผิดจากที่คิดไปมาก ชีวิตของคนที่ขาดที่พึ่ง ที่ให้พึ่ง และเป้าหมายที่ชัดเจนย่อมตอบคำถามนี้

 

ไม่ได้ และยิ่งชีวิตยังมีปัญหาคาราคาซัง แก้ไขด้วยตัวเองไม่ได้จนจิตใจใกล้จนตรอก ความใกล้ชิดผ่านมิตรภาพ และความสนิทสนมจึงเป็นยาดีที่ถูกยกขี้นมาเป็นทางในการแก้ไขปัญหานี้ ณ สถานที่ที่เรียกว่าโรงเรียนซึ่งเป็นสังคมขนาดเล็ก ๆ ทำให้เหล่าตัวละครนั้นลดระยะห่าง และเข้ามามีปฏิสัมพันธ์ต่อกันในนามของการเป็นเพื่อน

 

 

ได้โดยง่าย เมื่อสนิทกันมากขึ้นก็ย่อมเกิดเขตปลอดภัยขึ้น ให้ทุกคนได้อยู่ร่วมกันอย่างสบายใจ และแสดงความเป็นตัวเองออกมาอย่างเด็มที่เมื่อได้เข้าใจก็ย่อมเข้าใจ ได้รับรู้ถึงสภาพชีวิต และปัญหาที่มีอยู่ของแต่ละคน ประกอบกับพลังแห่งมิตรภาพที่สร้างความรัก และความหวังดี ทำให้เมื่อพบปัญหาของใครคนหนึ่ง คนที่เหลือย่อมยื่นมือเข้ามาแก้ไข ประหนึ่งปัญหานั้นเป็นของตัวเอง

 

โจทย์ของการมีชีวิตต่อก็ถูกตอบด้วยคำตอบง่าย ๆ ที่อาจทำได้ยากกว่าที่คิด เมื่อยังไม่มีความหมายในการมีชีวิต ก็แค่สร้างมันขึ้นมาใหม่เท่านั้น อาจจะเริ่มจากการสร้างความสำเร็จเพื่อให้เกิดความคิดว่าได้ทำอะไรสักอย่างหนึ่งจนบรรลุไปได้ เกิดกำลังใจที่จะลุกขึ้นสู้ต่อไป ต่อด้วยการสร้างสภาวะพึ่งพาเพื่อให้ได้เห็นถึงคุณค่าในตัวเองว่ายังมีใครสักคนหนึ่งที่ต้องการอยู่ หากสิ้นหวังจากอะไรมา อย่างน้อยก็จะได้มีชีิวิตต่อไปเพื่อคนคนนั้น

 

อีกด้านหนึ่งที่เรื่องนี้ได้พยายามสื่อออกมาก็คือการเปิดใจของตัวเองแก่คนรอบข้างเพื่อระบายปัญหาออกไป การเก็บปัญหาใด ๆ มาอัดอั้นไว้ในใจของตัวเองนั้นก็ใช่ว่าจะเป็นวิธีแก้ที่ถูกต้อง ถึงตอนแรกนั้นอาจจะดูเหมือนจะ “ไม่เป็นไร” แต่เมื่อปัญหาสุมกองกันมากขึ้นจนแก้ได้ยาก สุดท้ายอาจจะทำให้บานปลายไปสู๋เรื่องที่เลวร้ายกว่าเดิมก็ได้

 

 

เพื่อนไม่ได้มีไว้แค่ให้ร่วมสุข แต่เพื่อนยังเป็นผู้ที่อยู่ร่วมกันเพื่อบรรเทาความทุกข์ของกันและกัน เมื่อมีปัญหาใด ๆ ที่ตัวคนหนึ่งอาจแบกรับมันไม่ได้ อย่างน้อยก็ยังมีเพื่อนผู้เข้ามาช่วยเหลือ แบ่งความหนัก ปันความเจ็บช้ำออกไปจากใจ ตามที่ได้ว่าไปแต่แรก การ์ตูนเรื่องนี้เรื่องแนวสดใสที่สอดไส้ความมืดมน ด้านหนึ่งของเรื่องคือความทุกข์อย่างแสนสาหัสของคนคนหนึ่งที่ทำให้เขาต้องแขวนชีวิตไว้กับความคิดเก็บกดของตัวเอง เหมือนระเบิดที่ไม่อาจคาดเดาถึงเวลาจุดชนวน เชื่อมโยงด้วย

 

ความจริงของชีวิตที่รู้ได้ยากเหลือเกินว่าใครคือผู้ถือระเบิดลูกนั้น แต่อีกด้านหนึ่งของเรื่องก็คือหนทางในการแก้ไขบนความหวังอันสดใส และมิตรภาพระหว่างเพื่อนที่จะไม่มีวันทิ้งกันไป แม้ว่าใครสักคนหนึ่งอาจจะล่าช้า ถอดใจ และไม่อยากเดินต่อไปก็ตาม

 

การ์ตูนเรื่องนี้คือจดหมายชั้นดีที่บอกให้เราต้องหัดสังเกตคนรอบข้างว่าสบายดีไหม หากไม่ ก็ต้องเข้าใจและแก้ไขให้หายดีให้ได้ และนั่นก็รวมไปถึงการบอกผู้ที่ยังติดอยู่ในพวังค์ติดลบ ให้พวกเขาเล่า และเปิดใจตัวเองออกมา เพื่อให้ “เพื่อน” ของเขาได้เข้าไปช่วยเหลือ

 

เรื่องนี้เป็นอนิเมะที่ดูแล้วอาจงงอยู่หน่อย ๆ เพราะมีฉากในอนาคตกับฉากในอดีต เนื้อเรื่องส่วนมากจะดำเนินอยู่ในอดีตตอนที่นางเอกยังเรียนอยู่มัธยม ซึ่งความสนุกของเรื่องนี้อยู่ตรงที่เราจะได้ลุ้นว่านางเอกสามารถเปลี่ยนแปลงอนาคตตามจดหมายที่ถูกส่งมาจากอนาคตเขียนไว้ได้หรือไม่ และนางเอกจะช่วยพระเอกไว้ได้รึเปล่า เนื้อเรื่องอาจรู้สึกหน่วงหน่อย ๆ แต่ก็สนุกดี รีวิว อนิเมะ 

 

ชื่อภาษาญี่ปุ่น: オレンジ

ชื่อภาษาอังกฤษ: Orange

แนวหนังสือ : Drama, Shoujo

เรื่องและภาพประกอบโดย Takano Ichigo

แปลไทยโดย ปนัดดา

บรรณาธิการ : P’B

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *